Συνδικαλιστική απόλυση στη Mellon Technologies

Η παράνομη και καταχρηστική απόλυση της συναδέλφισσας Α. Κ.

από την εργοδοσία της Mellon Technologies ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΕΜΠΤΗ 9 ΜΑΡΤΗ 8.30πμ

έξω από τη Mellon Technologies (Πειραιώς 74 Α)

      Την Παρασκευή 3 Μάρτη η εργοδοσία της  Mellon Technologies, (εταιρία παροχής προσωπικού) απέλυσε, τη συναδέλφισσας Α.Κ,  στέλνοντας δικαστικό επιμελητή στο σπίτι της μια που είχε αναρρωτική άδεια,  καταστρατηγώντας κάθε ίχνος εργατικής νομοθεσίας που έχει απομείνει.       Πρόκειται για μια καθαρά συνδικαλιστική δίωξη που στόχο έχει να ξηλώσει την προσπάθεια συνδικαλιστικής οργάνωσης στην Mellon Technologies, προσπάθεια στη οποία η συναδέλφισσα συμμετείχε όλους τους προηγούμενους μήνες.

      Η συναδέλφισσα ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του σωματείου που κατέθεσε το καταστατικό του στο πρωτοδικείο και εγκρίθηκε, έτσι ώστε  να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να κοντράρουν τις απολύσεις και συμμετείχε στην προσωρινή διοικούσα επιτροπή.

      Όλους  τους προηγούμενους μήνες, η διοίκηση της  Mellon Technologies με στοχευμένες απολύσεις ιδρυτικών μελών του σωματείου, πιέσεις και εκφοβισμούς κατάφερε να εμποδίσει την πραγματοποίηση εκλογών μέσα σε έξη μήνες (όπως προβλέπει ο νόμος) και έτσι το σωματείο αποψιλωμένο έπαψε στα τέλη του Δεκέμβρη να υπάρχει.

      Παρόλα αυτά οι εργαζόμενοι, μαζί με την συναδέλφισσα Α.Κ συνέχισαν την προσπάθεια για να στήσουν νέο σωματείο στο χώρο δουλειάς. Αυτό για την Mellon Technologies ήταν επικίνδυνο, μια που «ξόδεψε» πολύ σκέψη, ενέργεια και χρήματα για να σταματήσουν το πρώτο σωματείο, και γι’ αυτό προσπάθησαν να σταματήσουν τη συναδέλφισσα Α.Κ.

      Εδώ και καιρό, η εταιρεία δεν έδινε ουσιαστική εργασία στην συνάδελφο με την αιτιολογία ότι δεν είχε απολυτήριο λυκείου. Δικαιολογία που δεν είναι πειστική, μιας και η συγκεκριμένη εργαζόμενη πριν απορροφηθεί, μαζί με άλλους συναδέλφους της στη  Mellon Technologies και μετά και από διεκδικήσεις, είχε ήδη δουλέψει σε πολλές θέσεις χωρίς ποτέ να της ζητηθεί απολυτήριο λυκείου, ακόμα και σε ταμείο τράπεζας. Ούτε τους απασχόλησε ότι έτσι και αλλιώς η συναδέλφισσα πηγαίνει σε νυχτερινό λύκειο και σε δύο μήνες παίρνει το απολυτήριο της. Γι’ αυτόν τον λόγο ( το ότι δεν της έδιναν δουλειά) η συναδέλφισσα έκανε καταγγελία  στην επιθεώρηση εργασίας λίγες μέρες πριν απολυθεί.

      Αλλά η προσπάθεια από την εργοδοσία για να την διώξουν συνεχίστηκε. Πριν λίγο καιρό, ο προϊστάμενος της, την κάλεσε για να τις προτείνει να πάρει από τώρα τους μισθούς που απομένουν μέχρι τη λήξη της θητείας της στο ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων καθώς και την αποζημίωσή της και να απολυθεί “οικειοθελώς”, παραιτούμενη βέβαια και από το σωματείο.

      Είναι φανερό ότι πρόκειται για μια συνδικαλιστική δίωξη που στόχο έχει να εμποδίσει να στεριώσει ο συνδικαλισμός στο κάτεργο της Mellon Technologies, να τρομοκρατήσει τους υπόλοιπους εργαζόμενους για να «κάτσουν ήσυχοι».

      Η εργοδοσία θα πρέπει να μάθει ότι η μετενέργεια της συνδικαλιστική ασυλίας των μελών της προσωρινής διοικούσας διαρκεί για ένα χρόνο μετά τη λήξη της θητείας τους, και να υπολογίσει ότι την ημέρα που έστελνε το δικαστικό επιμελητή με την απόλυση της συναδέλφου, το κλαδικό σωματείο με επιστολή του στην εταιρία όριζε τη συνάδελφο εκπρόσωπο του κλαδικού σωματείου στον χώρο δουλειάς.

      Η συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων που στέκονται απέναντι στον εργοδότη και παλεύουν ενάντια στις συνεχόμενες απολύσεις και την εργοδοτική αυθαιρεσία αποτελούν βραχνά για την εργοδοσία της Mellon Technologies και για αυτό θέλουν να ξεμπερδεύουν μαζί τους.

Δεν θα τους αφήσουμε. Η συναδέλφισσα δεν είναι μόνη της.

Απαιτούμε την άμεση επαναπρόσληψη της συναδέλφισσας. Να μπει φρένο στην εργοδοτική τρομοκρατία. Να σταματήσουμε τις απολύσεις στις οποίες συστηματικά προχωράει η Mellon Technologies, αξιοποιώντας όλο το αντιδραστικό οπλοστάσιο που ψήφισαν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις και συνεχίζει να υπηρετεί απαρέγκλιτα και η σημερινή.

ΝΙΚΗ στις απεργίες των εργαζόμενων σε ΜΕΤΡΟ, ΤΡΑΜ, ΗΣΑΠ

Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Οι εργαζόμενοι σε ΜΕΤΡΟ – ΤΡΑΜ – ΗΣΑΠ, έχουν ξεκινήσει σειρά απεργιακών κινητοποιήσεων από την Πέμπτη 23 Φλεβάρη και συνεχίζουν με 24ωρες απεργίες την Τετάρτη 1 και την Παρασκευή 3 Μάρτη. Η αφορμή για τις απεργιακές κινητοποιήσεις είναι η τροπολογία που ψήφισε η κυβέρνηση μέσα σε μια νύχτα, για την μεταφορά του συνόλου της εμπορικής εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων της ΣΤΑΣΥ από τα ταμεία της ΣΤΑΣΥ, στα ταμεία του ΟΑΣΑ.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να το παρουσιάσει σαν εξορθολογισμό, μια που ο ΟΑΣΑ είναι έτσι και αλλιώς η εποπτεύουσα αρχή στις αστικές συγκοινωνίες. «Τα χρήματα θα εγγράφονται στα έσοδα της ΣΤΑΣΥ και δεν τίθεται θέμα ιδιωτικοποίησης του ΜΕΤΡΟ του ΤΡΑΜ και του ΗΣΑΠ» διατείνονται οι υπουργοί.

Η αλήθεια είναι διαφορετική από αυτήν που θέλουν να παρουσιάσουν οι κυβερνητικοί παράγοντες. Η κυβέρνηση ακολουθώντας τις επιταγές της τρόικας έχει μειώσει και μειώνει κάθε χρόνο την κρατική χρηματοδότηση σε υπηρεσίες που έχει ανάγκη η κοινωνία. Το βλέπουμε καθημερινά στα νοσοκομεία που στενάζουν γιατί δεν έχουν ούτε γάζες, στους δήμους που δεν υπάρχει προσωπικό, στα σχολεία. Η ίδια πολιτική μείωσης των κρατικών δαπανών συμβαίνει και στις αστικές συγκοινωνίες, για να πηγαίνουν αυτά τα λεφτά στην αποπληρωμή του χρέους και στο πρωτογενές πλεόνασμα που απαιτεί ο Σόιμπλε. Αυτή είναι η εικόνα με τα ρημαγμένα λεωφορεία που λειτουργούν μονάχα χάρη στην αυτοθυσία των τεχνικών και οδηγών της ΕΘΕΛ.

Αυτή η πολιτική εφαρμόζεται στη ΣΤΑΣΥ όλα τα τελευταία χρόνια. Το βήμα που κάνει τώρα η κυβέρνηση με την στέρηση εσόδων από την ΣΤΑΣΥ και η οικονομική ασφυξία που αυτή δημιουργεί ανοίγει τον δρόμο ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση ολόκληρων τμημάτων και υπηρεσιών. Έμμεση Ιδιωτικοποίηση είναι οι εργολαβίες και η παραχώρηση έργων, που μπορεί κάλλιστα να κάνουν οι εργαζόμενοι στη ΣΤΑΣΥ (πχ ηλεκτροφωτισμός, καθαριότητα, φύλαξη κλπ), στους ιδιώτες για να τρώνε με χρυσά κουτάλια. Έμμεση Ιδιωτικοποίηση είναι η έλλειψη προσωπικού που ταλαιπωρεί τους πολίτες και τους κάνει να αγανακτούν με τις παρεχόμενες υπηρεσίες.

Αυτή η πολιτική ανοίγει τον δρόμο για την απαξίωση των συγκοινωνιών, την οικονομική ασφυξία που διευκολύνουν το δρόμο για να ξεπουληθούν. Γιατί αυτός είναι ο ουσιαστικό στόχος της ένταξης του ΜΕΤΡΟ ΤΡΑΜ ΗΣΑΠ στο υπερταμείο που έγινε το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Η κυβέρνηση λέει ότι η ένταξη στο υπερταμείο δεν σημαίνει ιδιωτικοποίηση αλλά «αξιοποίηση». Η αλήθεια είναι ότι το υπερταμείο σύμφωνα με το καταστατικό του δεν έχει καμία σχέση με το δημόσιο. Στο πενταμελές συμβούλιο που το διοικεί, ορίζονται τρία μέλη από την κυβέρνηση, οι αποφάσεις όμως παίρνονται με 80%, δηλαδή τα μέλη που ορίζουν οι δανειστές έχουν δυνατότητα βέτο. Σκοπός του ταμείου είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους και η λειτουργία των επιχειρήσεων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Σε αυτό έχει εντάξει η κυβέρνηση εκτός από την ΣΤΑΣΥ και την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ, τη ΔΕΗ, πρακτικά όλες τις ΔΕΚΟ που έχουν παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο, με στόχο να τις ξεπουλήσει και αυτές.

Στη μάχη που δίνουν οι εργαζόμενοι σε ΜΕΤΡΟ ΤΡΑΜ ΗΣΑΠ χρειάζεται όλοι να βρεθούμε πλάι τους για να μην περάσει η σταδιακή ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών. Οι ιδιωτικοποιήσεις αγαθών όπως το νερό, το ρεύμα, οι συγκοινωνίες, σημαίνουν το περιορισμό στην πρόσβαση για χιλιάδες συνανθρώπους μας, σε βασικά αγαθά της ζωής. Σημαίνουν εκτίναξη των τιμολογίων μια που ο ιδιώτης ενδιαφέρεται μονάχα για το κέρδος του. Σημαίνουν χαμηλότερη ποιότητα των υπηρεσιών, αφού για τους ιδιώτες οι επενδύσεις σε εκσυγχρονισμούς δικτύων είναι «ασύμφορες δαπάνες». Και φυσικά σημαίνουν απολύσεις για τους εργαζόμενους που δουλεύουνε σε αυτές τις επιχειρήσεις.

Υπάρχει άλλη λύση και αυτή είναι η διαγραφή του χρέους. Να πάψουμε να αποπληρώνουμε δις. ευρώ κάθε χρόνο για να γεμίζουν τα σεντούκια των τραπεζιτών. Να συγκρουστούμε με το Ευρώ και την Ε.Ε. Καμία ιδιωτικοποίηση. Να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες και όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις κάτω από τον έλεγχο των εργαζόμενων.

Το συντονιστικό της ΣΤΑΣΥ πίσω απο τις διαθέσεις των συναδέλφων

Στον απόηχο των γενικών συνελεύσεων των εργαζομένων στις συγκοινωνίες

Το συντονιστικό της ΣΤΑΣΥ, μακριά από το πραγματικό κλίμα των συνελεύσεων

Την Πέμπτη 26 Μαΐου, είχαμε μεγαλειώδη συμμετοχή και αγωνιστική διάθεση πού εκφράσθηκε στις ταυτόχρονες γενικές συνελεύσεις όλων των κλάδων εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες της πρωτεύουσας. Την επομένη μέρα συγκλήθηκε ένα άτυπο συντονιστικό από τούς προέδρους & γραμματείς των εμπλεκομένων σωματείων βασικά της ΣΤΑΣΥ. Η εικόνα πού παρουσίασε αυτό ήταν μία εξοργιστική αναστροφή του πνεύματος των γενικών συνελεύσεων. Η ριζοσπαστικότητα των τοποθετήσεων της βάσεως μετουσιώθηκε σε ηττοπάθεια μιας εκ του πονηρού αυτοδιορισθείσης νομενκλατούρας, αφού συνειδητά προσπάθησαν να κρατήσουν από τους απλούς συναδέλφους,  κρυφό τον χώρο και την ώρα της συνεδρίασης του Συντονιστικού.

ο εχθρός για το κεφάλαιο είναι παντού

Το βράδυ της Πέμπτης 19/5, ανακοινώθηκε αιφνιδίως ότι στην λίστα των υποψηφίων για ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων και σε πρώτη προτεραιότητα του νέου υπερταμείου, έχουν ενταχθεί μαζί με τα ΕΛΤΑ και τον οργανισμό διαχείρισης του Ολυμπιακού Σταδίου, οι οργανισμοί αστικών συγκοινωνιών (ΣΤΑΣΥ, ΟΣΥ, ΟΑΣΑ). Τι είναι το νέο υπερταμείο; Είναι ο απόγονος του ΤΑΙΠΕΔ που κληρονομεί την δικαιοδοσία διαχείρισης δημόσιων επιχειρήσεων που αρχικά εντάχθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ ως εγγύηση για την συνέχεια της χρηματοδότησης  της Ελλάδας από τους "θεσμούς". Δημόσιων επιχειρήσεων συνολικής εκτιμώμενης αξίας 50δις, που μπαίνουν ως ενέχυρο για να συνεχιστούν τα δάνεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η λίστα αυτή συμφωνήθηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα τον Ιούλιο του 2015, αμέσως μετά την προδοσία του "όχι" και παρέμεινε μέχρι το βράδυ της Πέμπτης επτασφράγιστο μυστικό. Γιατί αντικαταστάθηκε το ΤΑΙΠΕΔ; Η λειτουργία του ήταν αδύνατο να συνεχιστεί καθώς τα μισά σχεδόν μέλη του διοικητικού του συμβουλίου διώκονται για κακουργήματα μετά την πρόσληψη συμβούλων από στελέχη των εταιρειών που ήταν υποψήφιοι μελλοντικοί αγοραστές.

Παντού υπάρχει ένας μύθος

Μύθος πρώτος: Βάλαμε τις επιχειρήσεις στο υπερ-ταμείο γιατί το απαιτούσαν οι δανειστές αλλά μην ανησυχείτε. Όσο υπάρχει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν θα γίνει καμία ιδιωτικοποίηση.

Αυτές οι υποσχέσεις των υπουργών και της κυβέρνησης δεν αξίζουν ούτε μια δεκάρα. Σύμφωνα με τον νόμο που ψήφισαν στις 22 Μάη, το ΔΣ του υπερ-ταμείου αποτελείται από 5 μέλη. Τα δύο τα διορίζει απ’ ευθείας η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Κομισιόν. Τα άλλα τρία τα υποδεικνύει η κυβέρνηση αλλά πρέπει να τα εγκρίνει η  ΕΚΤ και η Ε.Ε. Είναι όπως με τον πρόεδρο της Τράπεζας της Ελλάδος. Η κυβέρνηση προτείνει αλλά η ΕΚΤ αποφασίζει ουσιαστικά ποιος θα είναι. Άρα κουμάντο δεν θα κάνει κανένας υπουργός είτε αυτής είτε οποιασδήποτε κυβέρνησης, αλλά η ίδια η ΕΕ και οι δανειστές.

ΟΛΟΙ στην Απεργία στις 4 Φλεβάρη

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Η κυβέρνηση Τσίπρα Καμένου συνεχίζει τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, φέρνοντας στη βουλή νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που πρακτικά σημαίνει την κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης.

Ας δούμε τι ασφαλιστικό μοντέλο έχουμε σήμερα, και τι θέλει να φέρει η κυβέρνηση αύριο (αν την αφήσουμε).

Το υπάρχον μοντέλο που έχουμε είναι στην ουσία ένα μοντέλο αναδιανομής του πλούτου, που προέρχεται μέσα από τις εργοδοτικές εισφορές, τις εργατικές εισφορές και από τους φόρους μας μέσα από τον προϋπολογισμό του κράτους. Αυτά μεταφέρονται στους ανέργους, τις ευπαθείς ομάδες και κυρίως στους συνταξιούχους ώστε  στα γεράματα να μπορούμε να ζούμε όλοι με σύνταξη και με αξιοπρέπεια και όχι άστεγοι ζητιάνοι ή εις βάρος των παιδιών και της υπόλοιπης κοινωνίας. Ένα μοντέλο που κατακτήθηκε με αγώνες των εργαζόμενων.

Στη διάρκεια των προηγούμενων ετών η αστική τάξη και οι πολυεθνικές ιδιωτικές εταιρίες ασφάλισης, προσπάθησαν να το καταργήσουν. Με της τελευταίες κυβερνήσεις του Α. Παπανδρέου και υπουργίας Σημίτη, με το Μητσοτάκη το 1992, με τον Γιαννίτση επί Σημίτη το 200. Και τελευταία το 2010 με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, με τον Λοβέρδο και τον Κουτρουμάνη, που  άνοιξαν το δρόμο  για τον Τσίπρα.

Μέσα από την πάλη των εργαζόμενων και την τεραστία συμμετοχή τους σε απεργίες και συλλαλητήρια (το 2001 πάνω από 500.000 εργαζόμενοι στην Αθήνα και εκατομμύρια στην Ελλάδα) δεν τόλμησαν ούτε στη βουλή να πάνε το νόμο.) Οι εργαζόμενοι έκαναν  το καθήκον τους, και έβαλαν στοπ στα σχέδια τους.

Τώρα μια κυβέρνηση που φοράει το μανδύα της αριστεράς, αλλά δεν έχει καμιά σχέση με αυτή, ασκεί τις ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Ερχεται να καταργήσει την κοινωνική ασφάλιση, ανοίγοντας το δρόμο στης πολυεθνικές ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες που ετοιμάζονται να κάνουν πάρτι πάνω στις ανάγκες μας να ζήσουμε με αξιοπρέπεια

Το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση σπάει την σύνταξη σε 2 κομμάτια. ένα κομμάτι που θα δίνει το κράτος 384 ευρώ, και μια αναλογική σύνταξη που θα είναι τελείως ατομική, και θα καθορίζεται από τις εισφορές που δίνει ο εργαζόμενος, ή μάλλον ο ασφαλισμένος. Ο υπολογισμός δεν θα γίνεται ούτε με την καλύτερη πενταετία ούτε με την τελευταία πενταετία (όπως ήταν μέχρι τώρα)  αλλά από το σύνολο του εργασιακού του βίου και με πετσοκομμένους συντελεστές. Από 70% που είναι τώρα ο συντελεστής αναπλήρωσης, πέφτει στο 38.68% και αν έχεις λιγότερα χρόνια ασφάλισης πέφτει ακόμα και στο 12%. Αυτό σημαίνει για τους υπάρχοντες συνταξιούχους μειωμένη σύνταξη, και τους υπάρχοντες εργαζόμενους και μελλοντικούς συνταξιούχους πετσοκομμένη σύνταξη. Και σε όλα αυτά έχουμε αύξηση των εργατικών εισφορών και την αντιπολίτευση να παλεύει να μην γίνει αύξηση στις εργοδοτικές.

Η κυβερνώντες προσπαθούν επικοινωνιακά να μας πείσουν ότι σώζουν το ασφαλιστικό, όπως οι προηγούμενοι σώζανε  μισθούς και εργασιακά δικαιώματα.

Στο ασφαλιστικό μοντέλο που θέλει να περάσει η κυβέρνηση με τη συμφωνία των δανειστών, η  κύρια σύνταξη θα βαδίζει παράλληλα με τα ελλείμματα, τα χρέη και την «ανάπτυξη» και άρα δεν θα είναι καθόλου σταθερά ούτε τα 384 ευρώ που εγγυάται το κράτος, αλλά μπορεί να βρεθεί η εθνική σύνταξη ακόμη και στα 170ευρω, όπως άλλωστε και το κομμάτι της αναλογικής θα πέσει στα αντίστοιχα επίπεδα.

Με την ανεργία τον νέων στο 60% και την συνολική στο 27% η καταγεγραμμένη, (η πραγματική πολύ μεγαλύτερη), η ανασφάλιστη εργασία ακόμα πιο μεγάλη και με κίνδυνο να αυξηθεί περισσότερο, στο τέλος δικαίωμα για σύνταξη θα έχει μια μικρή μειοψηφία.

Η  κυβέρνηση Τσίπρα Καμένου προχωρεί στην κατάργηση την κοινωνικής ασφάλισης με την πρόφαση πως δεν έχει λεφτά, και η αντιπολίτευση κάνει πως διαφωνεί, ξεχνώντας όλοι μαζί πως τα λεφτά μας τα φαγάνε στο χρηματιστήριο, σε ομολόγα των τραπεζών και με το κούρεμα του PSI που μόνο αυτό στοίχησε 13..5 δις στα ταμεία μας. Ξεχνάνε πως χρόνο με το χρόνο μανιώνανε τον προϋπολογισμό του κράτους υπέρ των ταμείων μας, ξεχνάνε τις συνεχείς μειώσεις των εργοδοτικών εισφορών. ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ.

Για να σώσουν τις τράπεζες κατάστρεψαν τα ταμεία μας. Εμείς ζητάμε ανάκεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών  ταμείων με τα λεφτά που κλέψανε. Ζητάμε αύξηση του προϋπολογισμού του κράτους για τις συντάξεις και σημαντική αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Κάτω τα ξερά σας απ τα ταμεία. Καμιά μείωση σε συντάξεις.

Το κάθε σωματείο είναι υποχρεωμένο να καλέσει άμεσα σε γενικές συνελεύσεις και ενημέρωση και οργάνωση των εργαζομένων. Είναι καθήκον του κάθε σωματείου και κάθε εργαζομένου ξεχωριστά να σταματήσει αυτό το άθλιο νομοσχέδιο που θέλουν να πάνε στη βουλή για ψήφιση,

ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΤΟ ΝΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΜΑΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΗΣ